به مناسبت حماسه جاوید ناوچه پیکان در روز هفتم آذر
دریایی آرام و خلیجی رام
گهواره ی امواج و کشتی ها
در خواب خوش دریا و ماهیگیر
ماه و ستاره غرق در رویا
آن سوی در دست اهریمن
در بندری تاریک پنهان بود
فکر پلید دشمنان آنجا
در ذهن موشکها نمایان بود
دشمن مسلح تا به دندان بود
انباری از باروت و آتش داشت
ایران ولی آماده ی ایثار
در سینه اش صدها سیاوش داشت
روز نبرد ناو پیکان بود
صدها تکاور با تمام جان
آماده ی پیکار با دشمن
با سینه ای آکنده از ایمان
آن روز روز هفتم آذر
آن اسکله سرتا به پا لرزید
وقتی فرو می ریخت در دریا
شیطان از این آشوب می ترسید
دشمن شکستی سخت را می دید
در آتش و خون پیش چشمانش
از خشم و نفرت در خودش می سوخت
حتی شکست آن روز دندانش
شیطان ولی با خشم از هر جا
آماده ی پرتاب موشک شد
آتش به روی ناو پیکان ریخت
وقتی تمام آب موشک شد
پیکان در عمق آبی دریا
چون قو سپید و پاک می رقصید
آتش گرفت و با شجاعت رفت
پشت تمام دشمنان لرزید
آن روز جسم پاک آن مردان
بر آبی دریا نمایان شد
در آب دریا غسلشان دادند
دریا مزار آن شهیدان شد