کبوتران بهشت
نسیم در حرمش می رود به سوی بهشت
شنیده می شود از صحن عطر و بوی بهشت
کبوتران سپیدش فرشته نورند
که می پرند در ایوان به آرزوی بهشت
کبوتران نه! همین زائران که آمده اند
دوباره پای پیاده به جستجوی بهشت
کبوتران که به امید آشیان و پناه
نشسته اند غریبانه روبروی بهشت
دوباره باز گره های کور حاجت ها
چقدر بغض گره خورده در گلوی بهشت
در آفتاب حرم چشم ها چه بارانی ست!
معطر است هوایش به عطر و بوی بهشت...